Naczynia

Potrawy kobaltowe: cechy i historia pochodzenia

Potrawy kobaltowe: cechy i historia pochodzenia

dołącz do dyskusji

 
Treść
  1. Producenci naczyń kobaltowych
  2. Pochodzenie słynnego wzoru
  3. Proces produkcyjny
  4. Funkcje opieki

Dania z kobaltu to zestawy do herbaty, pojedyncze kubki, talerze, naczynia, a nawet figurki z wysokiej jakości porcelany. Charakterystyczną cechą tego naczynia kuchennego jest charakterystyczna ciemnoniebieska powłoka z kobaltową farbą i złotym obrazem, która jest unikalna. Te same naczynia i wzory, które się do nich stosują, ich pochodzenie sięgają odległej przeszłości.

Metal, wyizolowany z minerałów kobaltowych, stanowił podstawę farby do malowania naczyń. Stało się to w XVIII wieku. Chińczycy po raz pierwszy próbowali użyć kobaltu w produkcji porcelany. Jest to ciemnoniebieski kolor, a jego odcienie nadają przedmiotom objętość i specjalną głębię. Doświadczenie Chińczyków zostało natychmiast przyjęte przez wiele krajów europejskich, w tym Rosję.

Producenci naczyń kobaltowych

Imperialna fabryka porcelany została zbudowana za panowania królowej Elżbiety I w 1744 roku. Przedsiębiorstwo to jest jednym z największych producentów wyrobów porcelanowych nie tylko w Rosji, ale także w Europie. Po 152 latach pracy - po zmianie władzy - przemianowano go na Państwową Fabrykę Porcelany. Po kolejnych 8 latach stał się znany jako LFZ - Leningrad lub Fabryka Porcelany Łomonosowa. Trwało to do 2005 roku. Następnie powrócił do oryginalnego imienia, ponownie stał się Imperium.

Nowogród słynął również z produkcji ceramiki i szkła. W prowincji z powodzeniem funkcjonowało 6 roślin. Wszystkie te udane przedsięwzięcia należały do ​​kupca Kuzniecow Iwana Jemeljanowicza, a później do jego potomków. Fabryka Bronnitskaya pracowała z najwyższą wydajnością, która po 1921 r. Stała się znana jako fabryka Proletariatu.

Kuzniecow Iwan Emielanowicz

Podczas II wojny światowej zakład został ewakuowany i po wznowieniu produkcji.

W 1966 r. Firma zaktualizowała sprzęt i stała się znana jako zakład „Renesansowy”. Jego potrawy słynęły z jakości i niepowtarzalności wzorów, a produkty były całkowicie pokryte kobaltem ze złotym malowaniem. Został namalowany ręcznie tylko przez uczniów Szkoły Mukhinsky z Petersburga. Szkice stworzonych przez nich modeli. Glina do wyrobów porcelanowych została dostarczona z Ukrainy, złoto do malowania - z regionu Moskwy. Z niebieskiej porcelany odlano kilka rodzajów produktów:

  • zestawy do herbaty;
  • naczynia o różnych kształtach i konfiguracjach;
  • figurki;
  • Pamiątki w postaci lokalnych atrakcji.

Pochodzenie słynnego wzoru

„Siatka kobaltowa” jest zasłużenie uważana za wizytówkę rosyjskiej porcelany (dokładniej LFZ). Po raz pierwszy wzór został wymyślony i namalowany na zestawie herbaty przez artystkę Annę Jatskiewicz. Stało się to w 1944 r., Kiedy zniesiono blokadę Leningradu.

Inspiracją do stworzenia wzoru były smutne wydarzenia Anny: światło reflektorów przeciwlotniczych, odbite w oknach utkniętych krzyżami, doświadczona śmierć bliskich. To na tym rysunku artysta pokładał nadzieję na szczęśliwą przyszłość. Wiara w to, że ludzie nigdy nie zobaczą reflektorów rozcinających niebo, tak że podziwiając ten wzór, pamiętają cenę Zwycięstwa. Niebieska siatka kobaltowa na białym tle daje wyrazistość malarstwa złotego.

Pierwszy zestaw do herbaty ze złotym liściem, malowany słynną kobaltową siatką, ma nazwę „Tulipan”. Początkowo wzorzec ten nie uzyskał powszechnej akceptacji. Zdobył popularność po 1958 roku.Wtedy na Światowej Wystawie w Brukseli LFZ otrzymał złoty medal za usługę, ozdobiony siatką kobaltu. Logo firmy zakładu zostało również opracowane przez Annę Jatskiewicz, nadal jest używane do dziś.

Artysta Anna Yatskevich

Proces produkcyjny

Kolor wzorów kobaltu zależy od grubości warstwy farby - im jest grubszy, tym ciemniejszy jest skok. Według niektórych raportów Chińczycy byli w stanie zidentyfikować 7 odcieni kobaltu, a na statkach wykonanych w Rosji jest ich tylko 4. Trudność polega na tym, że przed wypaleniem nie można zobaczyć koloru produktu. Po nałożeniu farba ma odcień ciemnoszary i staje się niebieska dopiero po dwóch sesjach wypalania. Dlatego Dopasowanie kolorystyki gotowego produktu do szkicu artysty zależy wyłącznie od doświadczenia i profesjonalizmu mistrza..

Wzór kobaltu jest nakładany na naczynia w sposób niedoświetlony. Następnie produkt poddaje się wypalaniu w temperaturze 850 ° C. Następnie powierzchnia jest pokryta specjalnym szkliwem i proces wypalania jest powtarzany, ale już w wyższej temperaturze - około 1350 ºС. Końcowym etapem jest zastosowanie malowania naszkliwnego, a odbywa się to najczęściej w złocie lub srebrze.

Funkcje opieki

Ciemnoniebieski kobalt w połączeniu ze złotem na tle białej półprzezroczystej porcelany jest kombinacją win-win i dumą gospodyni. Obecność teksturowanego obramowania nadaje potrawom szczególnego wyrafinowania. Aby produkty były jak najdłużej przedmiotem podziwu gości, musisz przestrzegać kilku prostych zasad ich opieki.

  • Zmywanie takich naczyń powinno odbywać się ręcznie, bez użycia agresywnych środków chemicznych i produktów ściernych.
  • Jeśli jednak nadal używasz zmywarki, to tylko w trybie ostrożnym i przy minimalnej temperaturze.
  • Używanie w kuchence mikrofalowej jest surowo zabronione.

Do parzenia herbaty można oczywiście wybrać dowolne potrawy - smak napoju się nie zmieni. Ale elegancki zestaw z malowaniem i złoceniem kobaltowym jest w stanie stworzyć cud.

Obróci zwykłą herbatę w wyrafinowany posiłek, doda do tego powagi i elegancji.

Aby uzyskać informacje o tym, jak porcelana jest zrobiona ze słynnym wystrojem „Cobalt net”, zobacz poniższy film z Imperial Porcelain Factory.

Napisz komentarz
Informacje podane w celach informacyjnych. Nie należy samoleczyć. Dla zdrowia zawsze skonsultuj się ze specjalistą.

Moda

Piękno

Związek